အပြည့်အဝ ဇီဝပျက်စီးနိုင်သော ပစ္စည်းများ
ခေတ်မီယဉ်ကျေးမှုကို ဖန်တီးနေချိန်တွင် ပလတ်စတစ် ထုတ်ကုန် အမျိုးမျိုးသည်လည်း အဖြူရောင် ညစ်ညမ်းမှုကို သယ်ဆောင်လာပါသည်။တခါသုံးပန်းကန်ခွက်ယောက်များ၊ တစ်ခါသုံးပလတ်စတစ်ထုတ်ကုန်များနှင့် စိုက်ပျိုးရေးပလတ်စတစ်ဖလင်များကို ပြန်လည်အသုံးပြုရန် ခက်ခဲပြီး ၎င်းတို့၏ ကုသရေးနည်းလမ်းများမှာ အဓိကအားဖြင့် မီးရှို့ခြင်းနှင့် မြှုပ်နှံခြင်း ဖြစ်သည်။မီးရှို့ခြင်းသည် အန္တရာယ်ရှိသော ဓာတ်ငွေ့များ အများအပြားထွက်ရှိပြီး ပတ်ဝန်းကျင်ကို ညစ်ညမ်းစေမည်ဖြစ်သည်။အမှိုက်ပုံရှိ ပိုလီမာကို အဏုဇီဝပိုးမွှားများက အချိန်တိုအတွင်း ပြိုကွဲပျက်စီးစေပြီး ပတ်ဝန်းကျင်ကို ညစ်ညမ်းစေပါသည်။မြေဆီလွှာတွင် ကျန်နေသော ပလပ်စတစ်ဖလင်များသည် သီးနှံအမြစ်များ ဖွံ့ဖြိုးတိုးတက်မှုနှင့် ရေနှင့် အာဟာရဓာတ်များ စုပ်ယူမှုကို ဟန့်တားကာ မြေဆီလွှာစိမ့်ဝင်မှုကို လျော့နည်းစေပြီး သီးနှံအထွက်နှုန်းကို လျော့ကျစေသည်။တိရိစ္ဆာန်များသည် ပလတ်စတစ်ထုပ်ကို စားသုံးပြီးနောက် အူလမ်းကြောင်းပိတ်ဆို့၍ သေဆုံးနိုင်သည်။မျှားမျှားပိုက်များနှင့် သမုဒ္ဒရာအတွင်း ပျောက်ဆုံးသွားသော သို့မဟုတ် စွန့်ပစ်ထားသော ပိုက်လိုင်းများသည် အဏ္ဏဝါအသက်အန္တရာယ်ကို များစွာထိခိုက်စေသောကြောင့် အစိမ်းရောင်စားသုံးမှုကို ထောက်ခံအားပေးရန်နှင့် သဘာဝပတ်ဝန်းကျင်ကို ခိုင်ခံ့အောင်ပြုလုပ်ရန် အရေးကြီးပါသည်။နည်းပညာမြင့် ထုတ်ကုန်များနှင့် သဘာဝပတ်ဝန်းကျင် ထိန်းသိမ်းရေး ထုတ်ကုန်များသည် သုတေသနနှင့် ဖွံ့ဖြိုးတိုးတက်ရေးတွင် အရေးပါသော နေရာတစ်ခု ဖြစ်လာသဖြင့် ခေတ်ရေစီးနှင့်အညီ လိုက်လျောညီထွေဖြစ်စေသော ဇီဝဖျက်နိုင်သောပစ္စည်းများ။
တစ်မျိုးမှာ သဘာဝပိုလီမာဆယ်လူလိုစ၊ ဓာတု polycaprolactone စသည်တို့ကဲ့သို့ လုံးဝပျက်စီးနိုင်သော ဇီဝရုပ်ကြွင်းပစ္စည်းများ၊ ပြိုကွဲပျက်စီးခြင်း၏ အဓိကအားဖြင့်- ① အဏုဇီဝသက်ရှိများ၏ လျင်မြန်စွာကြီးထွားမှုသည် ပလပ်စတစ်ဖွဲ့စည်းပုံ၏ ရုပ်ပိုင်းဆိုင်ရာပြိုကွဲမှုကို ဦးတည်စေသည်။② အဏုဇီဝဓာတုလုပ်ဆောင်ချက်ကြောင့်၊ အမျိုးမျိုးသော hydrolysis ၏ အက်ဆစ်ဓာတ်များ သို့မဟုတ် အက်ဆစ်အခြေခံဓာတ်ပြုခြင်း ၊③ အခြားသော အကြောင်းအရင်းများကြောင့် ဖြစ်ပေါ်လာသော ဖရီးရယ်ဒီကယ်များ၏ ကွင်းဆက်များ ဆုတ်ယုတ်မှု။
အခြားအမျိုးအစားမှာ ကစီဓာတ်နှင့် polyethylene ရောနှောခြင်းကဲ့သို့သော ဇီဝကွဲကွဲပစ္စည်းများဖြစ်သည့် ဓာတုပစ္စည်းများ ပျက်စီးခြင်းနှင့် ပိုလီမာကွင်းဆက်များ အားနည်းခြင်းကြောင့် ပြိုကွဲရခြင်းဖြစ်ပြီး ပိုလီမာ၏ မော်လီကျူးအလေးချိန်ကို ချေဖျက်နိုင်သည့်အတိုင်းအတာအထိ ကျဆင်းသွားခြင်း၊ အဏုဇီဝသက်ရှိများ နှင့် နောက်ဆုံးတွင် ကာဗွန်ဒိုင်အောက်ဆိုဒ် (CO2) နှင့် ရေ။
အများစုမှာ ဇီကာ၊-ကွဲအက်နေသောပစ္စည်းများကို ကစီဓာတ်နှင့် ဓါတ်ရောင်ခြည်သင့်စေသည့်ဆေးထည့်ခြင်းဖြင့် polyethylene နှင့် polystyrene နှင့် ရောစပ်ထားသည်။လေ့လာမှုများအရ ကစီဓာတ်ကိုအခြေခံသည့် ဇီဝပျက်စီးမှုဖြစ်စေနိုင်သော ပလပ်စတစ်အိတ်များသည် နေရောင်ခြည်နှင့်ထိတွေ့မှုမရှိဘဲ အမှိုက်ပုံတွင် နောက်ဆုံးတွင် ကုန်ဆုံးသွားမည်ဖြစ်ပြီး ဇီဝဗေဒဆိုင်ရာပျက်စီးမှုများရှိနေလျှင်ပင် ပျက်စီးခြင်းမှာ အဓိကအားဖြင့် ဇီဝဗေဒဖြစ်သည်။-ပျက်စီးခြင်း။အမှိုက်အိတ်များ သိသိသာသာ ပျက်စီးယိုယွင်းခြင်း မရှိသော အချိန်ကာလ စမ်းသပ်မှုတစ်ခုက အမှိုက်အိတ်များသည် သဘာဝအလျောက် ပျက်စီးခြင်းမရှိကြောင်း ပြသသည်။
ပတ်ဝန်းကျင်ညစ်ညမ်းမှုကို ဖြေရှင်းရန်အတွက် ကစီဓာတ်အခြေခံထားသော ပလတ်စတစ်များသည် တစ်ခါသုံးပလတ်စတစ်ထုတ်ကုန်များထက် ပိုမိုထိရောက်မှုရှိသော်လည်း ဇီဝမဖျက်နိုင်သော polyethylene သို့မဟုတ် polyester ပစ္စည်းများကို ကုန်ကြမ်းအဖြစ် အသုံးပြုနေဆဲဖြစ်ပြီး တစ်ဝက်တစ်ပျက်ချေဖျက်နိုင်သောပစ္စည်းများသာဖြစ်နိုင်ပြီး ဖြည့်စွက်ကစီဓာတ်အပြင် ကြေမွပျက်စီးနိုင်သည်။ ကျန်ရှိသော polyethylene သို့မဟုတ် polyester အများအပြားသည် ဆက်လက်တည်ရှိနေမည်ဖြစ်ပြီး အပြည့်အဝ ဇီဝပြိုကွဲပျက်စီးနိုင်ခြင်းမရှိသည့်အပြင် အပိုင်းအစများသာ ပြိုကွဲသွားကာ ပြန်လည်အသုံးပြု၍မရနိုင်ပါ။ထို့ကြောင့် ပြီးပြည့်စုံသော ဇီဝဆွေးမြေ့နိုင်သော ပစ္စည်းများသည် ဆွေးမြေ့ပျက်စီးနိုင်သော ပစ္စည်းများ သုတေသန၏ အာရုံစိုက်မှု ဖြစ်လာသည်။
စာတိုက်အချိန်- မတ်လ ၂၆-၂၀၂၃